Haria egitea

1940ko hamarkadan, harigintza 16 lantegietako hiruk bakarrik egiten zuten Bergara eta inguruetan. Garai hartan, haria fardoetan jasotzen zen tren bidez. Langile batek sortak egiten zituen eta bolategian pilatzen zituen. Bertan kotoia sortak garbitu eta homogeneizatzen ziren, eta bertatik 1,10 metro zabalera eta lodiera zehatzeko zerrenda gisa ateratzen ziren. Jarraian, oihal ondua edo napa kardatzera pasatzen zen. Bertan, ziridun arrabola birakariek urratzen zuten, horrela zuntza katera eta denak paraleloan lerrokatzeko. Zuntz horiek inbutu batetik pasatzean, elkartu egiten ziren, xerloa antzekoak osatuz. Xerlo horietatik lortzen zen ondoren, haria.

Xerlo horiek bidoietan biltzen ziren, eta jarraian, xerlo makinatara pasatzen ziren. Makina horiek emakumeen maneiatzen zituzten gehienetan, eta bertan, xerlo horiek, arrabola eta makina ezberdinetatik pasatzean, pausoz-pauso luzatzen eta fintzen joaten ziren, haria osatu arte; eta jarraian, hariletan biltzen zen.

Trabajadora de Algodonera de San Antonio, atendiendo la entrada de las mechas de algodón, desde bidones a una máquina en la sección de hilatura, fotografía anterior a 1914. Debido al ambiente cargado de polvo y fibras de algodón, las trabajadoras cubrían su cabeza con un pañuelo bien ajustado, los hombres se cubrían con una boina.