Donostiako kirurgilari titulua, edo nola moldatu argazkirik gabe XVII. mendean
Gaur egun argazkiak eguneroko zerbait dira eta, seguru asko, gutxitan ohartuko gara horrek zer suposatzen duen. Ondoan aurkezten dugun dokumentuaren irakurketak - Donostiako zirujau baten unibertsitateko titulua- erakusten digu nola betidanik izan den beharrezkoa agiriek deskribatzea beren jabea, egiaztatu ahal izateko agiria aldean zeramana zela, hain zuzen ere, agiri horren jabea. Gaur egun argazkia dugu hori lortzeko; antzina, pertsonaren deskripzio fisikoa, kasu honetan bezala.
1604-06. Valladolid.
Zirujau-titulua, Donostiako auzotar den Juan Jauregiondorena.
AHPG-GPAH 7/0083
Ikus dokumentua
Dokumentuaren transkripzioa irakurtzeko, lerro hasieran kurtsorea sakatu besterik ez duzu egin behar.
Nahiz eta garaiko testuetan azaldu ez, ortografia-markak, letra larriak,… jarri dira irakurketa errazteko asmoz. Halaber, laburdurak edo interpretazioa zaila izan dezaketen hitzak garatu egin dira. Barrek lerroaren amaiera adierazten dute. Eten-puntuek, aldiz, transkripzioan salto bat dagoela adierazten dute.