Mutriku eta Zumaia artean

Olagarroak urte guztian zehar harrapatzen dira itsasbeheran, era askotako prozedurak erabiliz, esaterako nasak, arpoiak eta abar. Hala ere, itsaspeko arrantza gero eta garrantzitsuagoa da. Baina batez ere Mutriku eta Zumaia artean eskuzko teknika bat erabiltzen da, amu baten eta kako baten laguntzaz, olagarroa heldu eta bere ezkutalekutik ateratzeko.

Aipagarria da olagarroa harrapatzen duten arrantzale gehienak kostaldean bizi diren baserritarrak direla, eta jarduera horretan beste lanbide baten osagarri bezala aritzen direla (askotan oso garrantzitsua da). Arrantzale profesional gutxi aritzen dira olagarroa harrapatzen.

Arrantzaleek oso ondo ezagutzen dute kostaldea, eta horregatik badakite zein arroka erabiltzen dituzten olagarroek, baita non ezkutatzen diren ere, arroka sarreran hondar mordoa edo harri txikiak, baita krustazeoen oskola eta maskorrak ere. Hurrengo fasea ezkutatuta dagoen olagarroari amua erakustea da (gehienetan trapu zuri bat eta amuzkia edo olagarro puskak daramatzan makila), horrela olagarroa bere ezkutalekutik irteteko. Momentu horretan, arrantzaleak kakoarekin harrapatzen du. Kako hori okerra da ertz batean (olagarroa harrapatzeko), eta bestean salabardo bat dauka.

Arrantzale batzuek ez dute amurik erabiltzen, zuzenean kakoa baizik.

Gipuzkoako kostaldeko arrantzaleek diotenez, olagarroa hiru tentakuluekin amua heltzen saiatzen da, beste bost tentakuluekin arrokara heltzen den bitartean. Horren ondorioz, lehen kolpean atera behar da, edo bestela amua pixka bat askatu behar da, olagarroari konfiantza eman eta horrela animalia errazago tiratzeko.

Olagarroa harrapatu ondoren, buruari, hau da, mantuari buelta ematen zaio, horrela animalia menderatzeko. Horrez gain, arrantzaleak olagarroaren ahoa, bi baraila txiki eta gogorrez osatutakoa, hortzekin ateratzen du. Beste kasu batzuetan, betiere hortzekin, olagarroak begien artean duen nerbio txiki bat zatitzen du, horrela animalia immobilizatzeko. Horrez gain, arroken kontra kolpatuz ere immobilizatzen da olagarroa.

Arrantzale batek, kakoaren laguntzaz, olagarroa uretatik ateratzen duArrantzale batek, kakoaren laguntzaz, olagarroa uretatik ateratzen du. (Argazkia Amaia Ros).

Pedro GorritibereaPedro Gorritibereak olgarroak hozka egiteko erabiltzen duen sistema ahoaz ateratzen du. (Argazkia Amaia Ros).

Uraren kutsadurak oso eragin negatiboa du olagarroengan, batez ere begietan kalte egiten baitie. Horren ondorioz, olagarro harrapaketak nabarmen gutxitu dira iraganarekin konparatuz. Gaur egun, arrantza egun on batean hogei olagarro inguru harrapatzen dira, eta iraganean ohikoa zen egun bakoitzean ehun olagarro baino gehiago harrapatzea. Pedro Gorritiberea arrantzale aditua 1.320 olagarro harrapatzera iritsi zen 1994an.

Freskoan kiloko lau eta bost euro artean ordaintzen da (700-800 pezeta, eta lehorrekoan, berriz, kiloko 30 eta 36 euro artean (5.000-6.000 pezeta, Zarauzko azoka).